Nabożeństwa
w każdą niedzielę i w święta
godz. 9.00 

Komunie domowe po uzgodnieniu telefonicznym. tel. 87 421 80 66
kom. 603 576 180
 
.
 
„Jeśli dwaj pośród was na ziemi będą zgodnie o coś prosić, otrzymają to od Mojego Ojca, który jest w niebie. Gdzie bowiem dwóch lub trzech gromadzi się w Moje Imię, tam jestem pośród nich”
Mt 18,19-20
 
„Człowiek dzielnego ducha wytrzyma chorobę, lecz ducha strapionego kto podniesie?”
Przyp 18,14

Krótka historia Parafii

Historia Mazur i dzieje Parafii Ewangelickiej w Rynie

Ziemie zamieszkiwane we wczesnym średniowieczu przez plemię Galindów i Jaćwingów były nazywane Prusami, a południowa ich część Mazurami. Ludność rodzimą zdziesiątkowali sprowadzeni tu na początku XIII w. przez Konrada Mazowieckiego rycerze Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie (Krzyżacy). Na wyludnione tereny dopiero w XV i XVI w. sprowadzano głównie polskojęzyczną ludność z Mazowsza. W tym czasie powstały prawie wszystkie istniejące do dziś miejscowości. Najstarsze informacje o Rynie pochodzą z Kroniki Wiganda z Marburga z 1377 r., który to rok przyjmuje się za początek budowy ryńskiego zamku. Wraz z zamkiem rozwijała się podzamcze, które dało początek przyszłemu miastu. W XVI w. Ryn stał się centrum administracyjno-osiedleńczym. To tutaj już od 1517 roku docierają hasła reformacji, kiedy doktor teologii Marcin Luter ogłasza w Wittemberdze 95 tez przeciw odpustom i nadużyciom w ówczesnym kościele katolickim. U podstaw myśli reformacyjnej było pytanie "jak pozyskać łaskawego Boga?". Dlatego za cel obrano przywrócenie Panu Jezusowi Chrystusowi, jako Bożemu Synowi i jedynemu Zbawicielowi, właściwego miejsca we czci i wierze, zajętego do tej pory przez kult świętych i władze kościoła. Całą naukę reformacyjną ujęto w 4 hasłach: tylko Chrystus, tylko Pismo Święte, tylko łaska i wiara, tylko Słowo. Najgorliwszym wyznawcą reformacji był Książę Pruski Albrecht Hohenzollern. To on krótko po złożeniu hołdu lennego Królowi Polskiemu, Zygmuntowi Staremu, 10 kwietnia 1525 r. już 6 lipca tegoż roku w mandacie reformacyjnym nakazał w całym Księstwie głoszenie czystego Słowa Bożego, zgodnie z reformacyjną definicją prawdziwego Kościoła Jezusa Chrystusa. Osobiście sprowadza tutaj wybitnych reformatorów takich jak: Funk, Speratus, Morlin, Aurifaber czy Ossiander. W Ełku osiadają Jan i Hieronim Maleccy a w Królewcu Jan Seklucjan, oni zakładają drukarnie, w których drukuje się polskie Biblie, Kancjonały i Katechizmy na użytek miejscowej ludności. Sam Książę tworzy uniwersytet w Królewcu, który ma przygotowywać przyszłe kadry duchownych młodego Kościoła. Nikt nikomu wtedy nie zabierał kościołów i urzędów, ponieważ reformację, jako odnowę wiary i Kościoła, wprowadzali dotychczasowi biskupi, sambijski Jerzy Polentz i pomezański Erhard von Queiss, oraz zakonnicy i księża. Parafię w Rynie, jak podaje kronikarz ks. Albert Sapatka, przydzielono do ewangelickiego biskupstwa pomezańskiego 10 marca 1528 roku. Niestety cały entuzjazm Rynian okresu reformacji zniszczyły na długo najazd Tatarów i dżuma w XVII w. Do ponownego rozkwitu tej ziemi przyczynił się król Prus Fryderyk Wilhelm I, który 21 lipca 1723 r. nadał prawa miejskie dla Rynu. Utworzono, więc Radę Miejską z burmistrzem na czele oraz ławę, czyli sąd miejski. Wybrukowano ulice, ustawiono urządzenia przeciwpożarowe i wagę publiczną. Przybywającym tu osadnikom oferowano wiele przywilejów. Na początku w Rynie oprócz bogatej kaplicy zamkowej istniała drewniana kapliczka na cmentarzu. Pierwszy mały kościół w Rynie, na dawnym podzamczu, zbudowano prawdopodobnie w 1528 r. Następny kościółek został wzniesiony w latach 1584-1604 na terenie obecnego Zajazdu i parkingu obok, był on później rozbudowany i przebudowany w stylu neogotyckim w latach 1871-1876. Dobudowana została wtedy wysoka wieża, W kościele pozostały: ambona, ołtarz, chrzcielnica z 1604 r. Wielki obraz na ołtarzu przedstawiał "Zmartwychwstałego Chrystusa". Kościół posiadał trzy piękne dzwony odlane w Królewcu.  Jeden z nich znajduje się obecnie w Muzeum Prus Wschodnich w Lüneburg. Organy wykonał warsztat Terleckiego z Królewca. Witraże wykonane zostały w Limnach k/Achen, które ufundował Cesarz Wilchelm I. Poświęcenia przebudowanego kościoła dokonał 13 sierpnia 1876 r. ówczesny Superintendent Ks. Karl Eduard Cludius, którego mogiła jest nadal na miejscowym cmentarzu.  Jego następca Ks. Albert Zapadka na przełomie wieków XIX i XX zbudował obecną plebanię oraz nieistniejący już dom opieki. W okresie międzywojennym zbudowano kaplicę cmentarną oraz kaplicę przy ulicy Kościuszki, która obecnie należy do kościoła rzymskokatolickiego. W parafii było 2 - 3 duchownych. Nabożeństwa odprawiano w języku niemieckim oraz polskim aż do pożaru kościoła w 1940 r. Od tego czasu nabożeństwa były w kaplicy więziennej na zamku w Rynie. W latach  dwudziestych  XX w. do parafii w Rynie należało 6000 ewangelików. Po II wojnie światowej, pozostało w Rynie ok. 4 000 ewangelików, a po dawnym kościele tylko mury. Nie było stałego duszpasterza. Nabożeństwa początkowo odprawiano w dużej kaplicy na zamku, później w kaplicy przy ulicy Kościuszki, a wszelkie uroczyste nabożeństwa w okresie lata odbywały się w murach spalonego kościoła, który ostatecznie został rozebrany w 1971 roku. Pierwszym powojennym stałym duszpasterzem od 14 września 1952 r. był ks. diakon Maksymilian Cybulla, po nim ks. Eugeniusz Sauter i ks. Antoni Komendera do 1959 r. Od tego czasu Parafią w Rynie administruje Ks. Senior Diecezji Mazurskiej Paweł Kubiczek. Wszyscy czterej czynili starania o odbudowę spalonego kościoła do 1970 r., kiedy to ówczesny Urząd ds. Wyznań  podtrzymał decyzję Powiatowej Rady Narodowej o przekazaniu terenu zniszczonej świątyni miejscowemu PGR. Sprawa odbudowy kościoła w Rynie tym samym stała się niemożliwa. 29 maja 1972 r. zwrócono Parafii gruzowisko kościelne, na potrzeby sprawowania kultu religijnego, Parafia sprzedała je 29 października 1975 r. Przedsiębiorstwu Turystycznemu " Mazur - Tourist" pod zajazd. Od lipca 1970 roku do 1975 obowiązki duszpasterskie sprawował ks. Fryderyk Tegler. Od 1976 r. do 1986 r. Parafią w Rynie administrował Ks. Janusz Jagucki z Giżycka. Od 1986 r. do końca czerwca 1998 r. proboszczem Parafii był Ks. Erwin Jurczok. Od lipca 1998 r. Rynem administruje obecny Proboszcz Parafii Ks. Jan Neumann. Nabożeństwa odbywają się  w kaplicy przy ulicy Partyzantów nr 1, w budynku przed nami, który służył dawniej jako plebania. Zbudowano ją w 1836 r. za czasów Superintendenta Ks. Fryderyka Pianko. Do Parafii należą Filiały w Koczarkach i Sterławkach Wlk. W kaplicy znajduje się zabytkowa chrzcielnica z kościoła z Wydmin i kilim przedstawiający Jezusa jako Dobrego Pasterza oraz wykonane w 2013 roku Ławki, Ambona i Ołtarz.

 Źródłem wszelkiej działalności minionych czasów i obecnych jest Pan Jezus Chrystus i Jego Słowo:

"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny"

Jan 3,16